Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα δυστυχία

Η ψυχολογία των διακοπών - Το παραμύθι της Ευτυχίας και της Δυστυχίας

Εικόνα
ΤΡΙΤΟ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ : Α. Η ψυχολογική σημασία των διακοπών Β. Το παραμύθι της Ευτυχίας και της Δυστυχίας Α. Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ Δρ Ευστράτιος Παπάνης ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ Αν περιλούσετε τη ζωή σας με έρωτα και αισθησιασμό, αν αφεθείτε, ώστε να ξαναγίνετε τυχοδιώκτες του πρωτόγνωρου, και έκπληκτοι κοινωνοί εκείνων, που αγνοείτε (ως ύστερο θυμίαμα στο θυσιαστήριο της χαμένης αγνότητας), αν επιτρέψετε στο παιχνίδι να λαμπρύνει ξανά την καθημερινότητα και στην στοχαστική διάθεση να δίνει προοπτική στις προσπάθειες σας, τότε δε θα έχετε ανάγκη να διακόψετε την ροή του βίου σας, για να φορτίσετε την ψυχή με ενέργεια και ορμή καινούργια σε κάποιο νησί ή σε αποδράσεις που δεν αποτολμήθηκαν. Κι αν αναρωτιέστε πώς όλα τούτα, μέσα στη λαίλαπα της πίεσης και στο χωνευτήρι του άγχους σας επιτυγχάνονται, απλώς θυμηθείτε τους τρόπους να είστε παιδί και καταληφθείτε από την ηδονή του να καταλήξετε επαίτες και θησαυριστές εμπειριών και γνώσης: Αναζητήστε την ομ

Το παραμύθι της Ευτυχίας και της Δυστυχίας

Εικόνα
  Δρ Ευστράτιος Παπάνης Η Ψυχολογία με λόγια απλά Το παραμύθι της Ευτυχίας και της Δυστυχίας Ευστράτιος Παπάνης  Όταν ο Χρόνος και η Ζωή γέννησαν τα δύο δίδυμα κοριτσάκια, την Ευτυχία και τη Δυστυχία, όλοι χάρηκαν μέσα από την καρδιά τους, αλλά ανησύχησαν συνάμα, επειδή οι γονείς είχαν μια πολύ ιδιόρρυθμη σχέση: Ο Χρόνος με τις παραξενιές και την ασταμάτητη περπατησιά πλήγωνε τη Ζωή, τη γερνούσε και τη σκότωνε, κι αυτή ξεπετιόταν από τα σπλάχνα του, νεότερη, σοφότερη και ασυγκράτητη. Κανείς δε ήξερε, συνεπώς, τι σόι παιδιά θα προέκυπταν και σε ποιον θα έμοιαζαν. Κι όμως από πολύ νωρίς η Δυστυχία έβρισκε παρηγοριά στην αγκαλιά του Χρόνου, γιατί μέσα της αποκτούσε διάρκεια και ίαση, ενώ η Ευτυχία πάντα κρυβόταν αλλού και σπάνια τρύπωνε μέσα στα πελώρια χέρια του. Γι αυτό κρατούσε λίγο και εξαφανιζόταν, αν παρέμενε για πολύ κοντά του.  Τα αδέρφια μεγάλωναν και έπαιζαν μαζί, πιασμένες χέρι χέρι, ίδιες στην όψη και στις καταστάσεις, που τις θέριευαν.  Η πιο μεγάλη τους διαφορά ήταν το γέλιο