Ψυχολογικά Μυστικά

    Δρ Ευστράτιος Παπάνης Αν και κατά τις προηγούμενες δεκαετίες τα παραδοσιακά ΜΜΕ επηρέαζαν με έμμεσο τρόπο τις αντιλήψεις και τις στάσεις των Ελλήνων, κυρίως στο βαθμό που κατόρθωναν να μεταβάλλουν τις απόψεις των σημαντικών άλλων, όπως του πατέρα, όσων είχαν τελειώσει πανεπιστήμιο, των δασκάλων, των τοπικών πολιτικών και άλλων “influencers” της εποχής, σήμερα η επιρροή τους έχει γίνει άμεση, επειδή ακριβώς το περιεχόμενο παράγεται και αναπαράγεται άκριτα και γεωμετρικά από τους ίδιους τους καταναλωτές του μέσω των social media.  Στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο εύκολο για τα ΜΜΕ να εδραιώσουν πεποιθήσεις, παρά να τις μετασχηματίσουν άρδην, να αποκρύψουν αλήθειες, να αλλοιώσουν πληροφορίες, να επιβάλουν μια συνολική κουλτούρα και αυτό διευκολύνεται από την απουσία της διαλεκτικής σχέσης τους με τον ακροατή, τηλεθεατή, αναγνώστη, χρήστη λόγω της αφοπλιστικής αμεσότητας της εικόνας.  Ο λόγος, αντίθετα, στα ΜΜΕ τείνει να γίνει τηλεγραφικός, λανθασμένος, ανάπηρος, συνθηματικός, ακατάλ

  Ευστράτιος Παπάνης https://psichologiagr.com Θυμάμαι τον πατέρα να με σηκώνει για να σε φιλήσω. Κι αργότερα στις μύτες των ποδιών ψηλώνοντας, να σε φτάσω πάσχιζα. Μόνος, χωρίς τη βοήθεια των μεγάλων, να ακουμπήσω τ’ ακρόχειλα στο περίγραμμά σου. Τα χέρια μου γαντζωμένα τρυγούσαν το βασιλικό, το τριαντάφυλλο και τη συμπόνια. Τα μάτια σου δέονταν την παράκλησή μου και τόσο γλυκιά μού φαινόσουν, που ποτέ δεν μπόρεσα να σου ψελλίσω παρά «σ’ αγαπώ». Με τις ιστορίες της ζωής σου καθόριζα τις στιγμές μου, το καλοκαίρι, την άνοιξη, το χειμώνα, το φθινόπωρο, τις διακοπές, το σχολείο, την εναλλαγή. Και χωρίς να το καταλάβω, με τις μεταβολές των καιρών ανεξίτηλα συνδέθηκες. Κι έγινες σύντροφος στην απόγνωση, στη θλίψη, στο μεγαλείο και στην ταπείνωση. Σε ονειρεύτηκα πολλές φορές. Ντυνόσουν ήχους, χρώματα, πρόσωπα, μουσικές, μνήμες. Έγινες μητέρα στη θέση όλων των μανάδων, πατρίδα που πάντα πύρωνε το νου, φίλη στις ξένες πολιτείες, απαντοχή στην απελπισία, έπαινος στην καταφρόνια, αχτίδα στο θαν