Θέατρο και Δραματοθεραπεία
Δρ Ευστράτιος Παπάνης https://psichologiagr.com Αν μπορέσετε να φανταστείτε ένα μέρος, χωρίς την επίδραση του χρόνου του μαστρωπού, ας υποθέσουμε σε κάποιον αντάρτη πλανήτη, πριν από την δημιουργία και τη μεγάλη έκρηξη, τότε η έννοια της κλασικής αιτιότητας καταλύεται: Επειδή, αυτό που συνδέει την αιτία με το αποτέλεσμα, πέρα από κάποιες συμβατικές σχέσεις ακόμα, είναι κυρίως η χρονική στιγμή, που επιτελούνται- το πρώτο οπωσδήποτε προηγείται του δεύτερου και το προσδιορίζει. Σε μια τέτοια φανταστική γη τα γεγονότα θα συνέβαιναν, όπως στα όνειρα, χωρίς μια εξήγηση, αυτόνομα, τυχαία, ανεξάρτητα από υποθέσεις, συνέπειες, ερμηνείες και σκοπούς, υπερτοπικά και άχρονα. Θα έλεγε κανείς ότι το Σύμπαν εξυπηρετεί και αυτό: Δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να πράττει αιτιοκρατικά και τελονομικά. Να εξηγεί τη συμπεριφορά. Να έχει την ψευδαίσθηση πως ορίζει τις επιλογές του και να νομίζει πως αυτές οριοθετούνται σε ένα πλαίσιο σημαδεμένο από νόμους φυσικούς και σταθερές αδιαμφισβήτητες. Είναι το