Ανορθόγραφη ηθική
Δρ Ευστράτιος Παπάνης
Πόσο δύσκολη για τους ανθρώπους η καλοσύνη.Σαν ορθογραφία στριφνή και, όταν ήταν μπορετό, μη μαθημένη. Γιατί λίγες οι παραλλαγές του σωστού και δύσκαμπτοι οι κανόνες και οι δασείες και τα πνεύματά του.
Κουβαλά ιστορία κάθε παραξενιά της γλώσσας και ετυμολογία και προφορές και διαλέκτους. Βιώματα και αφηγήσεις και πόνους και σύνεση. Και λίγοι είναι εκείνοι, που ξεχωρίζουν τα αι και τα οι, την προσωδία και την ποίηση του λόγου και των λέξεων.
Παρόμοια και το ηθικό, σαν απαρέγκλιτα αποφασίσεις να εφαρμόσεις, ελάχιστες οι επιλογές, που σου αφήνει. Ίδια η φύση του με τη γραφή και τη λαγνεία της γλώσσας.
Κι αν μοιάζει πως αλλάζει με το χρόνο, στις φλέβες του την ίδια ουσία φέρει, τη μία αναλλοίωτη μαρτυρία των αιώνων.
Μα το λάθος πόσες εκφάνσεις, περιθώρια και έτοιμα προσχήματα δεν δίνει; Πόσες, ανάλογα με τον άνθρωπο μορφές δεν παίρνει, μέχρι να πείσει πως με αλήθεια μοιάζει και με κείμενο επιμελημένο και άψογο.
Σαν ορθογραφία, που τις εξαιρέσεις της ποτέ δεν έμαθες και τώρα νομίζεις πως αρκεί να πορεύεσαι με ένα φτωχό, αρρωστημένο “ι”
Πολυχώρος Συμβουλευτικής
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου